του υπ.Βουλευτή της Ν.Δ.Κορινθίας Στέλιου Μάρκελλου
www.steliosmarkellos.gr
Δημοτικό Σχολείο του ορεινού Ψαρίου : Κορμός ολόλευκος νεαρού πάντα κέδρου. Μία γλυκιά, πραγματική, όχι κίβδηλη συγκίνηση. Στέκεται στητό το σχολείο αυτό. Ίσιο. Ακίνητο. Φυτεμένο σαν δένδρο μπρος στα αλληλοδιάδοχα γεγονότα αιώνων. Εκπροσωπεί ένα χωριό 400 περίπου κατοίκων, που στέκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων. Που ζει κάτω από αντίξοα γεωγραφικά και καιρικά δεδομένα. Που οι χιονοπτώσεις του είναι πάγιες στους χειμερινούς καιρούς. Που σφίζει από ζωή, από νεολαία, από ελπίδα. Και που φωτίζεται απόλα αυτά. Αριθμεί το σχολείο αυτό 19 μαθητές, με 11 παιδιά στο νηπιαγωγείο και με 15 παιδιά στην προσχολική τους ηλικία. Αν καταργηθεί, οι κίνδυνοι μετακίνησης των μαθητών του σε άλλο σχολείο (σε ποιο άραγε ; ), θαποτελούν απειλή μόνιμη για τα παιδιά. Πληγή ανοιχτή για τους γονείς. Πρόβλημα πολυειδές για την καθημερινή τους μεταφορά (με το ΚΤΕΛ άραγε ;) από και προς τα σπίτια τους.
Εν τέλει, καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων σε Ψάρι, Αγιονόρι, Καίσαρι ή Σπαθοβούνι, προκαλούν αντιδράσεις μείζονες στην τοπική μας κοινωνία. Οδηγούν σε πεσμένα γόνατα απέλπιδων. Θυμίζουν τη βουτιά, το μακρόσυρτο γλίστρημα του κύκνου. Συνιστούν έλλειμμα μαθησιακό στον ανήφορο της γνώσης. Στον ιδρώτα της αισθησιακής μόρφωσης
